در اینجا ۱۰ نژاد سگ که معمولاً به تحمل تنهایی شهرت دارند آورده شده است:

• ✳️

  باسنجی (Basenji):

  سگی مستقل و تمیز که معمولاً از تنهایی لذت می برد.
• ✳️

  تریر ایرلندی (Irish Terrier):

  با اعتماد به نفس و مستقل، می‌تواند برای مدتی تنها بماند.



• ✳️

  شارپی (Shar Pei):

  سگی وفادار و مستقل که به توجه زیادی نیاز ندارد.
• ✳️

  شیبا اینو (Shiba Inu):

  سگی مستقل و باوقار که نیاز به تعامل دائمی ندارد.
• ✳️

  مالتیز (Maltese):

  اگرچه به صاحب خود وابسته است، اما می‌تواند زمان هایی را به تنهایی سپری کند.
• ✳️

  ویپت (Whippet):

  سگی آرام و کم توقع که در صورت داشتن فعالیت کافی، می‌تواند تنها بماند.
• ✳️

  گری هوند (Greyhound):

  بر خلاف تصور عموم، گری هوندها سگ های تنبلی هستند که ساعات زیادی را می خوابند و در صورت تامین نیازهایشان، میتوانند تنها بمانند.
• ✳️

  چاو چاو (Chow Chow):

  سگی مستقل و با اعتماد به نفس که به صاحب خود وفادار است اما نیاز به توجه دائمی ندارد.
• ✳️

  آکیتا (Akita):

  سگی قدرتمند و مستقل که به عنوان یک سگ نگهبان عالی شناخته می شود و می‌تواند به تنهایی از خانه محافظت کند.
• ✳️

  بول ماستیف (Bullmastiff):

  سگی آرام و وفادار که در صورت تربیت صحیح، می‌تواند به خوبی در خانه تنها بماند.

۱۸ نکته برای تربیت سگ هایی که تحمل تنهایی بالایی دارند

تربیت سگی که بتواند به خوبی تنهایی را تحمل کند، مستلزم صبر، ثبات و درک نیازهای او است. در اینجا ۱۸ نکته کلیدی برای کمک به شما در این زمینه ارائه شده است:

• ✳️

  از تولگی شروع کنید:

  آموزش را از سنین پایین شروع کنید تا سگتان به تدریج با تنها ماندن آشنا شود.
• ✳️

  آموزش جعبه (Crate training):

  جعبه را به یک مکان امن و آرام برای سگتان تبدیل کنید.
• ✳️

  تنهایی های کوتاه:

  با دوره های تنهایی کوتاه شروع کنید و به تدریج زمان آن را افزایش دهید.
• ✳️

  ایجاد روتین:

  یک روتین منظم برای غذا خوردن، پیاده روی و بازی ایجاد کنید تا سگتان احساس امنیت کند.
• ✳️

  فعالیت بدنی کافی:

  قبل از ترک خانه، سگتان را به اندازه کافی ورزش دهید تا انرژی اضافی او تخلیه شود.
• ✳️

  اسباب بازی های تعاملی:

  اسباب بازی های تعاملی و پازلی در اختیار سگتان قرار دهید تا او را سرگرم نگه دارید.
• ✳️

  محل امن و راحت:

  یک محل امن و راحت برای سگتان فراهم کنید تا در زمان تنهایی در آنجا استراحت کند.
• ✳️

  عدم توجه زیاد قبل از رفتن:

  قبل از ترک خانه، از ایجاد هیجان و توجه زیاد به سگتان خودداری کنید.
• ✳️

  عدم توجه زیاد بعد از برگشتن:

  هنگام بازگشت به خانه، تا زمانی که سگتان آرام نشده است، به او توجه نکنید.
• ✳️

  بهره‌گیری از رایحه آرام بخش:

  از پخش کننده های رایحه با اسانس های آرام بخش مانند اسطوخودوس استفاده کنید.
• ✳️

  موسیقی آرام بخش:

  موسیقی آرام بخش یا صداهای طبیعت را برای سگتان پخش کنید.
• ✳️

  تشویق رفتار آرام:

  هر زمان که سگتان در حالت آرام و ساکن است، او را تشویق و پاداش دهید.
• ✳️

  اجتناب از تنبیه:

  هرگز سگتان را به خاطر رفتارهای ناشی از اضطراب تنهایی تنبیه نکنید.
• ✳️

  مشاوره با متخصص:

  در صورت مشاهده علائم اضطراب شدید، از یک متخصص رفتارشناسی سگ کمک بگیرید.
• ✳️

  تغییر تدریجی برنامه:

  اگر برنامه روزانه خود را تغییر می دهید، به تدریج سگتان را با آن سازگار کنید.
• ✳️

  دقت به زبان بدن:

  به زبان بدن سگتان توجه کنید و علائم استرس یا اضطراب را شناسایی کنید.
• ✳️

  صبر و حوصله:

  تربیت سگ برای تحمل تنهایی به زمان و صبر نیاز دارد.
• ✳️

  ثبات در آموزش:

  در آموزش و تربیت سگتان ثابت قدم باشید و از روش های مختلف استفاده نکنید.